داروها

این دارو برای درمان اسپاسم عضلانی ناشی از شرایط خاص (از جمله مولتیپل اسکلروزیس، آسیب نخاعی) استفاده می شود. اینکار با کمک به آرام کردن ماهیچه ها و مسدود کردن امواج عصبی (احساس درد) که به مغز ارسال می شود انجام می گردد. در این مطلب، جدیدترین اطلاعات پزشکی را در مورد داروی تیزانیدین، موارد کاربرد، عوارض، طرز مصرف اصولی و نکات مهم در این زمینه می خوانید.

تیزانیدین چیست؟

تیزانیدین عمدتا برای درمان اسپاسم عضلانی ناشی از مولتیپل اسکلروز، آسیب نخاعی و آسیب مغزی استفاده می شود. همچنین ممکن است پزشکان تیزانیدین را برای کمردرد، سردرد میگرنی و بعضی از علائم فیبرومیالژیا تجویز کنند. تیزانیدین هیدروکلراید (تیزانیدین HCL) داروی تجویزی است که تحت نام تجاری Zanaflex® و نامهای عمومی دیگر فروخته می شود. این دارو متعلق به دسته ی داروهای شل کننده ی عضلات است که برای از بین بردن اسپاسم عضلانی استفاده می شود. تیزانیدین هیدروکلراید در فرم های زیر موجود است:

• کپسول تیزانیدین: 2 میلی گرم، 4 میلی گرم یا 6 میلی گرم
• قرص تیزانیدین: 4 میلی گرم

تیزانیدین چگونه کار می کند؟

تیزانیدین یک آگونیست آلفا 2 آدرنرژیک مرکزی است. این ماده با مسدود کردن پالس های عصبی (احساس درد) که به مغز ارسال می شود کار می کند. این دارو موجب کاهش سیگنالهای عصبی مغز برای انقباض عضلات میشود. با کاهش سیگنال های عصبی از مغز، عضلات می توانند آرام باشند. این کمک می کند تا سفتی و درد عضلانی، اسپاسم یا اسپاستیک (ترکیبی از سفتی و اسپاسم) تسکین یابد.

دوز تیزانیدین

دوز بزرگسالان: پزشک به شما می گوید که چقدر و چه زمانی باید تیزانیدین را مصرف کنید. تصمیم گیری پزشک به سن و سابقه پزشکی شما بستگی دارد. باید بدانید که:

• تیزانیدین باید در نوبتهای مختلف تا حداکثر 3 بار در روز مصرف شود.
• درمان احتمالا با دوز پایین 2 میلی گرم شروع می شود. اگر این علایم بیماری را از بین نبرد، پزشک به تدریج دوز دارو را از 2 تا 4 میلیگرم افزایش می دهد تا درد و ماهیچه ها را تسکین دهد.
• بین هر دوز باید حدال 6 تا 8 ساعت فاصله باشد.
• مقدار داروی مصرفی روزانه نباید بیش از 36 میلی گرم باشد.

کودکان: مصرف تیزانیدین در کودکان مورد مطالعه قرار نگرفته است. استفاده این دارو در افراد کمتر از 18 سال توصیه نمی شود.

سالمندان: استفاده از تیزانیدین در افراد بالای 65 سال توصیه نمی شود. ممکن است این افراد بیشتر در معرض خطر عوارض جانبی باشند.

افراد مبتلا به بیماری کلیه: تیزانیدین باید در بیماران کلیوی با احتیاط مصرف شود. این به این دلیل است که اگر کلیه ها به خوبی کار نکنند، بدن نمی تواند این دارو را از بدن خارج کند. سطوح بالاتر تیزانیدین در بدن می تواند بیمار را در معرض خطر عوارض جانبی جدی یا اوردوز قرار دهد.

اگر بیماری کلیه دارید، پزشک احتمالا از دوز بسیار پایین تیزانیدین (2 میلی گرم در روز) شروع خواهد کرد و عملکرد کلیه را در طول درمان تحت نظارت قرار خواهد داد.

...

برای مطالعه ادامه متن بر روی لینک زیر کلیک کنید:

داروی تیزانیدین، موارد کاربرد، عوارض، طرز مصرف اصولی و نکات مهم